Saks.
Brunewyrm – to imię, które nadał mu właściciel – ze staroangielskiego znaczy to „Wijący się potok”.
Głownię wykułem z kilku elementów: wężyk symbolizujący strumień z 21 warstw miękkiej i twardej stali (S235 x NCV1) skręconych w klasyczny sznur dziweru. Wije się między pasmami starego włóknistego żelaza zwanego pudlarskim, na grzbiecie jest pasek również warstwowy, ale bez skręcenia. Do tego dogrzałem ostrze składające się ze 140 warstw damastu ze stali średnio twardej i bardzo twardej (50HF sprężynowa x ŁH15 łożyskowa).
Rękojeść również jest złożona: bolster z czarnego dębu, jasna przekładka z rzeźbionego poroża jelenia (autorstwa Piacha), czerwonawe drewno śliwy węgierki, głowiczka z trawionego włóknistego żelaza. Nit na środku ze srebrnego drutu.
Pochwa z bydlęcej, garbowanej roślinnie skóry, barwiona i okuta mosiężną blachą.
Wymiary na jednym ze zdjęć.
Seax
Brunewyrm – the owner named it like that and this means in old English “Serpent Stream”.
I forged the blade out of several elements: a serpent of 21 layers of soft and hard steel (S235 x 80CrV2) twisted in a classic “rope”. It winds between old fibrous wrought iron, and on the spine there is also a layered strip, but without twisting. To the body I welded the cutting edge of 140 layers damascus: medium-hard and very hard steel (spring x bearing).
The handle is also composite: bolster made of black bog oak, white spacer made of carved deer antler (by Piachu), reddish Hungarian plum wood, butt made of etched fibrous iron. Silver wire rivet in the center. Sheath made of vegetable-tanned cow leather, dyed and forged in brass.
Dimensions on one of the photos.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz